Hindistan'da üzerinde hiç bir yazar ismi bulunmayan tek metin Veda'lardır. Vedalar, toplamda 4 tane olmak üzere ilahi metinler olarak özetlenebilir (Sama,Rig,Yajur ve Atharta). Veda Sanskrit dilinde 'vid' kökünden gelir.
VİD bilmek anlamındadır.
Bu kutsal metinler, tanrının insanda ifade bulmuş hali olarak tanımlanan ruh (atman) ile Yaradan'ın (brahman) doğasını inceler. Canın ruhla olan bilinçli birlikteliğini anlatır.
Burada bahsedilen Brahman, kelime kökü itibari ile kendiliğinden büyüyerek genişleyen tanrısal kuvvet anlamını taşır. Vedalara göre evren, bir örümcek ağı gibi Brahman'ın varlığından dışa doğru yayılır. Vedalar, nesilden nesile rahipler tarafından ağız yoluyla öğretilir. Taş ya da kağıdın yani maddenin zihnin üstünlüğünü alt edemeyeceği inancı ile çağlar boyunca bu yöntemle aktarılır. Vedaların özeti olan Vedanta ise, bir çok batılı düşünüre esin kaynağı olmuştur.